26 marca 2020
/
Przez:
TOK/
- 0 Komentarzy
/
- Aktualności, Dyskusyjny Klub Przyjaciół Książki
27 marca przypada Dzień Teatru . W teatr można się bawić w różnej formie. Może to być papier (teatrzyk kamishibai), nasze ciało (teatr cieni), kukiełki lub laleczki (teatrzyk lalek). Zanim jednak zaczniecie zabawę należy poznać kilka ważnych określeń związanych z teatrem.
Spektakl – utwór dramatyczny lub inne dzieło sztuki teatralnej odegrane przez aktorów przed zgromadzoną w tym celu publicznością. Koordynatorem i właściwym twórcą widowiska teatralnego jest przeważnie reżyser.
Rekwizyt – przedmiot potrzebny w przedstawieniu teatralnym lub na planie filmowym, związany z akcją sztuki albo filmu, niezbędny do wykonywania określonej czynności lub charakterystyczny dla kogoś.
Kulisy – Miejsce za sceną, gdzie trwają przygotowania aktorów i dekoracji.
Charakteryzator – zawód, polegający na nadaniu twarzy i sylwetce aktora cech granej przez niego postaci (wieku, osobowości, wyglądu zewnętrznego). Do narzędzi pracy charakteryzatora należą: kosmetyki, peruki, zarosty itd.
Kostium – ubiór aktora charakteryzujący daną postać, wyróżniający daną osobę.
Aktor – osoba odgrywająca rolę w teatrze lub filmie.
Dekoracja – zaprojektowana i urządzona przez scenografa przestrzeń, w której rozgrywa się akcja sceniczna.
Widz – obserwator na widowni.
Scena – przestrzeń (podwyższenie) w budynku teatralnym przeznaczone dla wystawiania utworów.
Pantomima – rodzaj przedstawienia, w którym aktor (mim) nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów.
Sufler – osoba odpowiadająca za koordynację i zgodność z planem przebiegu przedstawienia, w szczególności podpowiadająca aktorowi zza kurtyny lub ze specjalnego miejsca na scenie w sytuacji, gdy aktor zapomni tekstu podczas inscenizacji.
Antrakt – przerwa między aktami przedstawienia teatralnego, opery, częściami koncertu
Kulmowa: ,,Teatr żywy”.
A w teatrze
wszystko inaczej.
Tu naprawdę żyje to, na co patrzę.
Aktor,
Co króla gra,
wcale nie jest za szybą ze szkła.
Ta aktorka
Widzi mnie na pewno,
chociaż jest złotowłosą królewną.
I ten książę,
piękny jak westchnienie,
jest o krok ode mnie – choć na scenie.
Więc nie wierzę,
Że jak wyjdą za kulisy,
to królewna czarnowłosa będzie,
książę – łysy.
Bo jeżeli nie za szkłem,
nie na taśmie,
to ta bajka musi być
tutaj właśnie.
Dla mnie,
przy mnie
dzieją się te dziwy.
Kocham teatr, bo jest inny.
Żywy.
Kilka ciekawych informacji dotyczących zachowania aktora na scenie i poza nią dowiecie się z książki Lidii Miś „W pewnym teatrze lalek”.
Czego nie wolno robić w teatrze:
- Spóźniać się
- Przeciskać się między fotelami
- Jeść w trakcie spektaklu
- Głośno rozmawiać
- Przyjść niestosownie ubranym np. w dresie
- Używać telefonu komórkowego
- Wyjść w trakcie oklasków końcowych
Zabawa w kalambury to też mały teatr. Dziecko za pomocą gestów pokazuje tytuł bajki lub nazwę zwierzątka. A ile przy tym emocji.
Zanim wasz teatr ożyje trzeba pomyśleć jaki tekst chcecie zaprezentować. Druga ważna rzecz to scenografia –i tu inwencja twórcza należy do dzieci. Niech malują , kleją, wycinają . Następnie wspólnie przygotujcie aktorów. Czy to będą kukiełki, pacynki, lalki, a może wy sami. Wybór należy do was. Bawcie się i pamiętajcie , że wasza wyobraźnia nie zna granic. Pochwalcie się swoimi pracami. Wrzucimy zdjęcia na nasz fb.
K.K
