Trzebiatowski Ośrodek Kultury

Sztuka towarzyszy nam praktycznie od samego początku cywilizacji ludzkiej. To sposób na to, by zachwycić, wzruszyć, zrelaksować. Data Światowego Dnia Sztuki została ustanowiona dla uczczenia jednego z największych artystów w dziejach ludzkości. Mowa tu oczywiście o Leonardo da Vinci – włoskim malarzu, rzeźbiarzu, wynalazcy, pisarzu, muzyku, filozofie epoki renesansu. To właśnie dzień jego urodzin – 15 kwietnia – od paru lat jest oficjalnym świętem sztuki. Celem twórców Światowego Dnia Sztuki było uświadomienie społeczeństwu roli, jaką sztuka odgrywa w życiu człowieka. 

Więc czym jest sztuka? Sztuka to wszystko, co otacza nas w naszym życiu, co wychodzi spod ręki człowieka lub natury, a co wzbudza w nas emocje. Te emocje mogą być różne, czasem skrajne, czasem delikatne i ledwo zauważalne, ale ich pojawienie się świadczy najlepiej o fakcie obcowania ze sztuką. Sztuką jest wszystko, co nas porusza, co zmusza nas do przemyśleń i zadumy. Jej rolą z kolei jest oczyszczenie nas i naszego umysłu i otwarcie go na coś nowego, nieznanego wcześniej, co od zawsze tkwiło w naszych głowach i sercach. Sztuka jest wszędzie i trzeba tylko chcieć ją dostrzec.

Zagłębiając się w temat proponuję książkę Ewy Solarz i Roberta Czajki „Wszystko widzę jako sztukę”. Ta książka jest zaproszeniem do zabawy, do wypatrywania i analizowania najróżniejszych działań artystycznych. Zachęca do bliskiego kontaktu ze sztuką i to nie tylko w galerii, bo sztukę można spotkać wszędzie.

Kolejna propozycja to książka z serii Dzieci filozofują „Piękno i sztuka, co to takiego?” Oscara Brenifiera. To źródło inspiracji zarówno dla dorosłych jak i dzieci. Tu znajdziecie odpowiedzi na pytania: Czy każdy z nas jest artystą?, Czy wszyscy tak samo pojmujemy piękno?, Do czego służy sztuka? itp.

I wiersz „Zabawa w rysowanie”

Już od rana na dywanie,

Trwa zabawa w rysowanie.

Wojtuś w kredkach wciąż przebiera,

jaki świat wymyśli teraz?

Dzień w kolorze jest …jajecznym – uśmiechnięty i słoneczny.

Ja bym wolał dzień zielony!

Wciąż jest niezadowolony.

Schowałbym się w gęstej trawie,

Nikt by mnie nie dostrzegł prawie!

Zaraz! – chłopczyk kredkę bierze i jest wężem na spacerze.

Kwitną kwiaty w świetle słońca,

Pies aż dyszy od gorąca.

Gdzie ten wąż tak nagle zniknął?

Oj bo zrobi mi się przykro!

Sss, w szufladzie mam posłanie,

po spacerze czas na spanie

Wiersz pochodzi z książki „Bajkowa kraina dziecięcej wyobraźni”.

Czego uczy sztuka?

Dzieci zwykle lubią rysować, robić figurki z plasteliny, urządzać przedstawienia… Postrzegamy to zwykle jako zabawę… Mamy zakodowane w głowach, że są przedmioty ważne i nieważne… Trudno nam dostrzec, że tak naprawdę również zajęcia ze sztuki uczą wielu rzeczy, m.in.

• Kreatywność – tworzenie nowych rozwiązań, dostrzeganie możliwości – nawet zwykła plastelina może tego uczyć, gdy trzeba za jej pomocą przedstawić „czas” lub np. „emocje”. Przygotowywanie kostiumów na przedstawianie to również pole do popisu – zasłona zamieni się w płaszcz, a miska w hełm wojskowy… Dziś to tylko zabawa…, ale za chwilę umiejętność twórczego myślenie bardzo przyda się w codziennym życiu…
   

• Praca w grupie – wspólne przygotowywanie obrazu czy figurki, ustalanie szczegółów. Podejmowanie decyzji – nawet z pozoru błahych. Wszystko to uczy rozmowy i dochodzenia do kompromisu we współpracy z drugim człowiekiem.
•  Odwaga – wystąpienia przed publicznością, prezentacja swoich prac na wystawie, uczestnictwo w konkursie – to wszystko uczy odwagi w kontaktach z innym ludźmi. Pomaga przełamać nieśmiałość, brak wiary w siebie.
   
• Rozwiązywanie problemów –  „Zabrakło funduszy na dekoracje sali na szkolną imprezę – zrobimy ją ze starej folii i baloników”, „Nie mamy kurtyny w naszym mini teatrzyku? Zrobimy z prześcieradła”, „Jak mam  zagrać swoją rolę, by była wiarygodna?”. 
   
• Odpowiedzialność – „Jeśli zapomnę przynieść kasztany, moja grupka nie będzie mogła wykonać zadania”, „Nie nauczę się swojej roli na przedstawienie, nie będziemy mieli szans na wygranie konkursu” – to bardzo proste przykłady, ale dziecko uczy się, że jego postępowanie ma wpływ na innych. Wpływ ten może być dobry lub zły.
   
• Koncentracja – skupienie uwagi na wykonywanych czynnościach jest bardzo ważne. Pozwala unikać błędów w pracy zawodowej, lepiej wykonywać zadania, być dokładniejszym. Sztuka tego uczy – wymaga od dziecka myślenia np. nad kształtami, doborem kolorów… Zauważyliście z jakim skupieniem dziecko potrafi rysować kilka kresek, jak „poważnie” podchodzi do lepienia z plasteliny lub ile razy powtarza wierszyk, który ma wygłosić na szkolnej Akademii? To wszystko można potraktować, jako ćwiczenie umiejętności koncentracji.
   
• Przyjmowanie krytyki – sztuka to droga do bycia coraz lepszym – na drodze tej pojawia się krytyka. Obrazek się nie udał, utwór grany na flecie miał sporo niedociągnięć… nie szkodzi… Tym razem się nie udało…, ale można być lepszym. Dzięki sztuce dziecko może się nauczyć przyjmować krytykę i uczynić z niej punkt wyjścia do pracy nad sobą i swoimi umiejętnościami
   
• Zabawa – sztuka to także  zabawa połączona z  odreagowaniem i wyrażaniem emocji. Możliwość spędzenia czasu w sposób atrakcyjny i miły. To również jest potrzebne dziecku, by mogło się cieszyć życiem, tym co robi, poczuć frajdę – odkryć w sobie pasję.

Jeśli chodzi o pomysły na zabawy ze sztuką …..to jest tego mnóstwo. Ja wybrałam dla was proste i dostępne w warunkach domowych. Życzę udanej zabawy.

Odrysowywanie cieni.

Aby oderwać dziecko od telewizora, możesz też w ogóle nie wydawać pieniędzy na nowe zabawki. Przykładem jest właśnie odrysowywanie cieni. Zasady są proste. Wykorzystaj światło słoneczne albo odpowiednio ustaw lampkę (tak, by padała na ustawione w rzędzie zabawki). Potem namów malca, żeby odrysował wszystkie cienie.Nasza rada: Postaw raczej na figurki, niż autka – efekt końcowy będzie bardziej wyrazisty.

Bez z popcornu.

Kolejną, kreatywną i bardzo konkurencyjną dla telewizji propozycją jest tworzenie bzu z popcornu. To proste – kupujesz gotowy popcorn albo robisz go w mikrofali. Zbierasz kilka liści. Potem kładziesz przed dzieckiem popcorn, liście, klej i arkusz papieru. Malec wykleja, a potem maluje „kwiaty” na fioletowo. Efekt jest naprawdę wspaniały, a zabawa przednia.

Rysowanie po świecy/zabawa z monetą.

Kolejny ciekawy pomysł – mający korzenie jeszcze w naszym dzieciństwie, to rysowanie po kartce, na której wcześniej narysowaliśmy coś białą świecą. Nazwijmy to „magicznymi” rysunkami i obserwujmy fascynację dziecka. Opcjonalnie możemy też nauczyć dziecko, jak rysować po monecie – będzie zaintrygowane doskonałym odwzorowaniem każdego grosika. 

A może wiosenny kolaż?

Kolaż polega na tworzeniu własnej kompozycji, nowego dzieła artystycznego, przez łączenie fragmentów z różnych materiałów (głownie papieru, czasem tkanin, z dodatkiem mediów, fotografii itp.). Najbardziej charakterystycznym elementem kolażu są wycinki z gazet – napisy i obrazki, które zestawia się ze sobą w zaskakujący sposób. Tradycyjne materiały do kolażu to skrawki papieru i inne płaskie elementy, takie jak wycinki z gazet i czasopism, zdjęcia lub ich kserokopie, tapety, folia, papier do pakowania prezentów oraz obiekty takie jak wstążki, sznurki, koraliki, pióra i kawałki materiału. Wykorzystaj to, co masz w zasięgu ręki. Stwórz to, czego nie masz. Kolaż to ambasador różnych form, możesz malować i rysować obok elementów, które wkleiłeś lub po nich.

Pomysły i wybór należą do ciebie. To do dzieła. Oczywiście czekam na zdjęcia waszych prac. Możecie je przysyłać na tel. 662085526 lub na facebooka.
Pozdrawiam Karolina Kurczewska.