Trzebiatowski Ośrodek Kultury

Podczas Tygodnia Czytania Dzieciom biorąc książkę do ręki nie zastanawiamy się ile pracy włożyły w nią osoby, aby powstała i abyśmy mogli się nią cieszyć.

 Strona pod nazwą „Lubimy czytać” mówi, że kiedy w księgarni lub bibliotece podchodzimy do półki i bierzemy do ręki książkę  zastanawiamy się na tym, jak ona powstała z punktu autora. Jako czytelników interesuje nas proces twórczy pisarza, a nie drukarza – ciekawi nas skąd autor czerpał inspirację, czy jest podobny do głównego bohatera i kiedy będzie dalszy ciąg. Ale to, co dzieje się z książką w drukarni jest równie ciekawe!

Dzień drukarza przypada w tym roku na piękną, wiosenną datę 4 czerwca. Właściwie owym drukarzem można nazwać każdego, kto posiada drukarkę lub z niej korzysta. Jako zawód jest to duża odpowiedzialność. Drukowanie książek wciąż jest sztuką, sama książka nią jest – odpowiednie wyeksponowanie okładki, wygodna gramatura, to wszystko dodaje dziełu atrakcyjności.

Drukarz zajmuje się nadawaniem sensu książkom, dokumentom, temu wszystkiemu, czemu nadaje kształt, jakąś cząstkę, która sprawia, że kartka papieru i trochę tuszu stają się wyjątkowe. –  źródło Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej

Drukarz- zawód z tradycjami

Pomimo nowoczesnych środków przekazu takich jak telewizja, radio czy Internet, to nadal czytanie codziennej prasy, kolorowych czasopism oraz książek w pięknych wydaniach jest popularnym sposobem spędzania wolnego czasu. Dzięki ciężkiej pracy drukarza możemy cieszyć się ponadczasowymi produktami przemysłu wydawniczego i poligraficznego.

Drukarz jako pracownik, wykonujący prace składające się na proces druku książek, czasopism, ulotek, opakowań itp., jest nadal zawodem potrzebnym i wziętym. Świadczy o tym spora ilość drukarni i wydawnictw na naszym rynku.

Już ok. 2400 roku p.n.e. w starożytnym Egipcie pojawiły się pierwsze metody drukowania. Początkowo posługiwano się glinianymi staplami, za pomocą których powielano nie tylko pismo, ale także obrazy. Stemple te wraz z wynalezieniem papirusu trafiły na Bliski Wschód. Mogły one wtedy liczyć nawet kilkaset znaków.

Wikipedia informuje nas, że pierwszym takim podłożem był papier wynaleziony w Chinach. Dzięki niemu druk rozwinął się w technikę masowego wykonywania odbitek z napisów wyrytych w kamieniu.

Pierwszym przedmiotem w pełni zasługującym na miano wyrobu poligraficznego, o którym dzisiaj wiemy, jest odbitka drzeworytnicza wyprodukowana w Chinach kilkaset lat później. Od tego czasu można mówić o poligrafii w pełnym tego słowa znaczeniu, czyli o wydajnym powielaniu treści – zarówno graficznych, jak i tekstowych.

Natomiast jeszcze wcześniejsza jest historia powielania tekstu i obrazu metodami ręcznymi – czyli kopiowania za pomocą pisania, rysowania i malowania, jak również kopiowania poprzez odciśnięcie kształtu w miękkim materiale, lub wypalenia wzoru za pomocą odciśnięcia formy rozgrzanej do odpowiednio wysokiej temperatury.

Tak więc niezależny rozwój formy do odbijania, środka barwiącego i podłoża odbywał się już dużo wcześniej, a technik tych było wiele, jednak połączenie ich razem w poligrafię, nastąpiło półtora tysiąca lat temu.

Dużą rolę w historii druku odegrał Jan Gutenberg.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Gutenberg

W XV wieku doszło do wynalezienia wymiennej czcionki drukarskiej. To właśnie w latach 1452–1455 w Moguncji Jan Gutenberg, niemiecki rzemieślnik, złotnik i drukarz, wydrukował Biblię Mazarina (znanej jako Biblia Gutenberga). 

Czym się zajmuje drukarz dziś?

Praca takiego specjalisty to przede wszystkim obsługa i kontrola maszyn drukarskich. Najczęściej pracuje przy produkcji książek czy czasopism, ale zajmuje się także wytwarzaniem ulotek czy różnorodnych opakowań. Drukarz zajmuje się całym procesem produkcyjnym – od działań przygotowawczych, poprzez kontrolę, aż po odbiór druku.